پژوهشی درخصوص مسئله‌شناسی جوانان ایران

این پژوهش ضمن بررسی آسیب‌شناسی و مسئله‌شناسی جوانان در زمینه‌های مختلف، با استفاده از رویکرد مطالعات فرهنگی و جامعه‌شناسی پساساختارگرا می‌کوشد به این پرسش نیز پاسخ دهد که صاحب‌نظران مسائل جوان چه مسائلی را مهمترین مسائل جوانان ایرانی می‌دانند. این پژوهش از نوع علی و استنباطی است که در آن از روش تئوری زمینه‌ای یا گرند تئوری برای جمع‌آوری اطلاعات از مصاحبه‌های عمیق استفاده شده است. 51 مصاحبۀ انجام‌شده در این پژوهش در6 گروه دینی‌ـ اعتقادی، روان‌شناختی، جامعه‌شناختی، سیاسی، مدیریتی و فرهنگی‌ـ ادبی دسته‌بندی شدند. بررسی کلی داده‌ها و کدگذاری آنها نشان می‌دهد که مدیران باوجود درک درست درخصوص مسئله‌شناسی جوانان، با ابهاماتی نیز رو‌به‌رو هستند. تمرکز بر مسئلۀ ازدواج که خود حکایت از تغییر در ساختار خانواده و ازدواج دارد نقطۀ عطف مسئله‌شناسی صاحب‌نظران از مسائل جوانان است. انتقاد، دغدغه و حسرت متعهدانۀ مشترکِ مصاحبه‌ها این است که دولت‌ها و مدیران آسان‌ترین راه‌ها و روش‌ها را برای حل مشکلاتِ پیش‌رو انتخاب می‌کنند و گاهی نیز مشکلات را جابجا می‌کنند. گرایش جوانان به فرقه‌ها و عرفان‌ها و عقاید منحرف و وارداتی، شادی و نیاز به شادی جوانان و فرصت‌ها و تهدیدهای پیش‌رویِ آنها، فقدان فضاهای عمومی مناسب در شهر و... از نیازها و مسائل جوانان ایرانی در زمینه‌های 5 گانه است.